............

دیشب دیگه ناامید بودم .از این بازیه سردت داش حالم به هم میخورد دوس داشتم tvخاموش کنمو چندتا حرفه دوروس حسابی بزنم. 

دسه خودت نبود از بس که گفتن تیمه خوبی هستی به خودت مغرور شدی آره بهت حق میدم منم بودم جدی بازی نمی کردم........ ولی آخرش یه چیزیو بهم ثابت کردی.و به این جمله ایمان پیدا کردم...

                        ((در ناامیدی بسی امید است))